Ο Πετράκης από την Άρτα τελείωσε Πληροφορική κάπου στο 2007. Πήγε φαντάρος και έπειτα δούλευε από εδώ κι από εκεί, όπου και όταν μπορούσε σε δουλειές του ποδαριού. Μαύρα εννοείται.
Τα τελευταία χρόνια, βέβαια ήταν άνεργος και ιδιαίτερα προβληματισμένος...
Για να τα πάρουμε από την αρχή, ο Πετράκης ήταν παιδί πλούσιας οικογένειας που τα είχανε χάσει σχεδόν όλα από λάθος χειρισμούς του πατέρα του την εποχή του Χρηματιστηρίου. Από τότε, τα οικογενειακά οικονομικά χειροτέρευαν, βάλε και τις σπουδές, φτάσαμε στο 2009 και ο Πετράκης ήταν πλέον ένας συνειδητοποιημένος νεόπτωχος.
Δεν απελπιζότανε όμως. Όλοι στην Άρτα τον γνώριζαν και τον αγαπούσαν. Είχε γνωρίσει και τη Χρύσα, καλό και όμορφο κορίτσι και κάπως έπερνε δύναμη και αισιοδοξία.
Εφόσον δε μπορούσε να βρει δουλειά, σκέφτηκε να κάνει κάτι δικό του. Μετά από πολύ σκέψη και σχεδιασμό, κατέληξε να οραματίζεται την δημιουργία ενός ηλεκτρονικού επαγγελματικού οδηγού για την Άρτα και τα περίχωρα.
Ως τελειόφητος Πληροφορικής μπορούσε να φτιάξει μία τόσο μεγάλη ιστοσελίδα. Και οι γνωρημίες του στην Άρτα ήταν ιδιαίτερα καλές. Με απλά μαθηματικά, μέσα στο μυαλό του, ζύγηζε τα έσοδα και τα έξοδα. Αν μπορούσε να πάρει από κάθε γνωστό του στην Άρτα 20-30 ευρώ για να τους προσθέσει στον επαγγελματικό οδηγό, θα είχε κάνει το πρώτο βήμα για να βγει από το τέλμα αυτό. 200 επιχειρήσεις επί 20 ευρώ = 4.000 ευρώ.
Και το έκανε. Τα κατάφερε και έφτιαξε έναν αξιόλογο επαγγελματικό όδηγό. Το μόνο που έμενε πλέον ήταν αν ξεκινήσει να προσθέτει μαγαζιά και να πληρωθεί.
Αλλά εκεί έπεσε έξω.
Παρότι ήταν τέλεια και προσεγμένη δουλειά, κανένας δεν ήθελε να δώσει αυτά τα 20 ευρώ για να μπει στον επαγγελματικό οδηγό του Πετράκη.
Τόσοι γνωστοί και όμως, ούτε ένας!
Ούτε η καφετέρια που τον κεφνούσαν καφέ οι φίλοι του, ούτε ο ανθωπόλης της γειτονιάς, ούτε ο εστιάτορας στην πλατεία, ούτε η οικογενειακή τους φίλη με τα βαπτιστικά... κανένας.
Έτσι, ο μικρός μας ήρωας έφυγε μετανάστης στην Αγγλία το 2012. Σήμερα είναι System Administrator σε βαρβάτη Εγγλέζικη πολυεθνική με αξιόλογο μισθό και πολύ αισιοδοξία για το μέλλον.
Ο Πετράκης ο άνεργος, ο συνειδητοποιημένος νεόπτωχος σήμερα είναι Πέτρος.
Από αυτή την ιστορία, χαμένος δεν βγήκε ο Πέτρος. Αυτός έφτιαξε τη ζωή του. Χαμένοι βγήκανε όλοι οι υπόλοιποι. Η καφετέρια που τον κεφνούσαν καφέ οι φίλοι του, ο ανθωπόλης της γειτονιάς, ο εστιάτορας στην πλατεία και η οικογενειακή τους φίλη με τα βαπτιστικά...
Τα 20 ευρώ που αρνήθηκαν να δώσουν μια μέρα θα τα πέρνανε πίσω από τον ίδιο τον Πετράκη όταν θα κερνούσε αυτός τους φίλους του, όταν θα αγόραζε λουλούδια στη Χρύσα, όταν θα της έκανε το τραπέζι, όταν θα την παντρευόταν...
Είναι αυταπάτη ότι όλες αυτές οι επιχειρήσεις θα πλήρωναν τον Πέτρο! Στην ουσία του δάνειζαν μικροποσά που αργότερα, στο μέλλον, θα πέρνανε πίσω στο πολλαπλάσιο .
Συμπέρασμα:
Σαφώς φταίνε πολλά για την Οικονομική Κρίση που περνάμε. Υπάροχυν όμως χιλιάδες ιστορίες σαν κι αυτή, που δείχνουν πως με την ολιγοψυχία μας και την τσιγκουνιά μας, βγήκαμε περισσότερο χαμένοι όλοι.
Όλοι, εκτός από τον Πετράκη που έγινε τελικά Πέτρος.
(* Τελικά η γάτα της φωτογραφίας ανεβαίνει ή κετεβαίνει τα σκαλιά;)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου