ShareThis

ShareThis

ShareThis

Δευτέρα 13 Οκτωβρίου 2014

Έχει πλάκα να χτυπάς τους Ναζί!

Είναι αλήθεια πως την ιστορία την γράφει ο πάντα νικητής. Και όχι μόνο τη γράφει αλλά ενίοτε την τροποποιεί ανάλογα με το πως τον βολεύει, πλασσάροντας τη δική του εκδοχή ως σωστής... Και ποιος θα τον εμποδίσει άλλωστε, με όλους τους αντιπάλους νικημένους και αδύναμους;
Όλα αυτά είναι γνωστά και χιλιοειπωμένα και δε χρειάζεται πιστεύω να τα αναλύσω περισσότερο...

Ωστόσω, με τον πάροδο του χρόνου, και εφόσον κατακάτσει η σκόνη της μάχης και του πολέμου, οι ιστορικοί και οι ερευνητές, αναλαμβάνουν δράση! Με ηλικρείνια και σεβασμό, να ξετυλήγουν το κουβάρι της ιστορίας και αναλύοντας την ιστορία από μια ουδέτερη οπτική γωνία αποκαθηστούν την αλήθεια ή έστω ανακαλύπτουν νέες πτυχές. Και να που δεν είναι λίγες οι φορές που οι ερευνητές διορθώνουν τις παραποιήσεις και γράφουν ητν ιστορία όπως έγινε ή όπως όλα δείχνουν ότι έγινε...

Και ειναι άξιο θαυμασμού που επιστήμονες, ιστορικοί, ερευνητές υπερσπίζονται τους πολιτικούς ή εθνικούς τους αντιπάλους, προς τιμήν της αλήθειας και της δικαιοσύνης.
Υπάρχει όμως μία περίπτωση στην ανθρώπινη ιστορία όπου ο νικητής μπορεί να γράψει ότι του κατέβει και ο ηττημένος δεν έχει καμία απολύτως υπεράσπιση.  Και αυτή η περίπτωση δεν είναι άλλη από την ηττημένη Ναζιστική Γερμανία του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Έχει πολύ πλάκα και είναι απόλυτα ασφαλές να κατηγορείς τους Ναζί. Είσαι πραγματικά ελεύθερος να τους φορτώσεις ότι θέλεις. Μπορείς να βγάλεις τα εσώψυχά σου, τα κόμπλεξ σου και κανένας δε θα σου ζητήσει τα ρέστα. Αν το κάνει, του κοτσάρεις αμέσως την ταμπέλα του νεοναζί, φασίστα,ακροδεξιού και καθάρισες.

Ότι τραβάει η ψυχούλα σου βρε αδερφέ. Στην κυριολεξία!

Κανένας δεν πρόκειται να τους υπερασπηστεί γιατί θα στιγματιστεί ως νεοναζί κάτι που μεταξύ άλλων είναι παράνομο και μπορεί να έχει και επιπτώσεις στην καριέρα του ή στο κοινονικό του περιβάλλον (δες περίπτωση Παπαχρήστου με το ανέκδοτο στο Twitter).

Με άλλα λόγια, μπορούν να σου δημιουργήσουν μεγάλο κακό.

Ορίστε και ένα παράδειγμα, φρέσκο σημερινό... Ακολουθεί απόσπασμα συζήτησης από το το facebook με φίλο που γνωρίζω πάνω από 15 χρόνια, τα στοιχεία του οποίου σκοπίμως επέλεξα να κρύψω (αν και δεν θα έπρεπε εφόσον ότι έγραψε το έραψε δημόσια).




1. Από τον τίτλο βλέπουμε ότι ο Χίτλερ παρουσιάζεται ως εθισμένος στην Κοκαίνη. Αυτό μου έκανε εντύπωση και μπήκα στο wikipedia να το ψάξω.
Μέγα έγκλημα και ατόπημα αγαπητοί αναγνώστες!
Είπαμε. Τις κατηγορίες αναντίων τον ναζί πρέπει να τις τρώμε αμάσιτες.... (γιατί; γιατί είναι ναζί. μη τα ξαναλέμε)
2. Στο Wikipedia παρατήρησα ότι  δεν γράφουν τίποτα για ναρκωτικά παρά μόνο ένα κοινό φάρμακο που του γράψανε για Πάρκινσον.

Παρατηρούμε μεταξύ άλλων ότι έπασχε από πολλά, άρα τα φάρμαγα λογικά τα έπερνε γιατί τα είχε ανάγκη και όχι για να περνάει καλά όπως ίσως υποννοεί ο τραγανιστός τίτλος...

Η απάντηση ήταν άμεση και κατατοπιστική σε 3 μέρη...

3α --> Ειρωνία

3β --> Εμπαιγμός

3γ --> Ειρωνία & Εμπαιγμός...

Για να αναδημοσιεύσεις δηλαδή κάτι πρέπιε πρώτα να κοιτάξεις τι γράφει το wikipedia και για τους άλλους... Έστω... πάμε να δούμε τι γράφει το wikipedia για τον γιατρό του.


Τι ήταν λοιπόν αυτά τα σούπερ ναροκωτικά που έδινε στον Χίτλερ ο γιατρός του; Σταγονίδια κοκαϊνης για τα μάτια (!), βιταμίνες, τεστοστερόνη, λοίπος, ένζυμα, e.coli.... Υπόψιν είδαμε πιο πάνω οτι έπασχε από Πάρκινσον, Σίφιλη και πόσα άλλα.... Για τον αθρογράφο όμως, αλλά και τον σχολιαστή, ο Χίτλερ ήταν πρεζάκιας.

Βλέπουμε λοιπόν καθαρά πως όταν ο ασθενής είναι πολιτικός μας αντίπαλος, γίνεται αμέσως πρεζάκιας...



4. Απάντησα κι εγώ εξίσου ειρωνικά, αν και τα περισσότερα από αυτά τα έχουμε ακούσει κατά καιρούς.... ...για να έρθει η προσβολή (νο.5) που έτσι κι αλλιώς δεν θα αργούσε να έρθει....

Είπαμε...

Για κάποιους η αλήθεια περνάει μέσα από πολιτικό πρίσμα. Αν σε γουστάρουν θα σε υποστηρίζουν. Αν δε σε γουστάρουν δεν έχει δικαίωμα υπεράσπησης σε κάθε ψευτιά ή αδικία εναντίον σου.

 
Ας μην το κουράζουμε.

Τα είπαμε...


Στους ναζί μπορείς να βγάλεις ότι πιο σάπιο έχεις μέσα σου και κανένας ποτέ δε θα ζητήσει τα ρέστα.

Είναι η χαρά του ψυχοπαθή, του κομπλεξικού, του σηκοφάντη, του συνομοσιολόγου, του σταλινικού.....
 
Δεν έχω σχέση ούτε με τους ναζί ούτε με άλλου είδους ολοκληρωτικά καθεστώτα. Πόσο χαίρομαι που δεν έγινα σαν αυτούς.

Μέχρι και αυτή την ώρα δεν απάντησα στον φίλο μου. Και λογικά δεν πρόκειται να το κάνω. Δεν υπάρχει λόγος ούτε για περισσότερες προσβολές.

Έτσι είναι αφού έτσι τους αρέσει.

Καλή συνέχεια :)






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου